We hebben een lange reisdag voor de boeg. Niet omdat we qua kilometers zo ver moeten rijden, maar omdat we twee keer de bergketen Sierra Maestra moeten doorkruisen.

De wegen in Cuba zijn niet al te best, ze zitten vol gaten, en als er geen gat in de weg zit, lopen er wel geiten, steekt een hond onverwacht de weg over, of moeten we op de rem voor een fietstaxi of paard-en-wagen.

Kortom, over 300 kilometer doe je hier in Cuba geen 3 uur, maar de hele dag. Zeker als je door de geweldige bewegwijzering (maar niet heus) ook nog een paar keer verkeerd rijdt.

Eerst rijden we de bergen uit, daarna door de landerijen, vervolgens pakken we een stukje snelweg mee, om via Guantánamo door woestijn-achtig gebied naar de prachtige rotsachtige oostkust van Cuba te reizen om tot slot weer door de bergen te rijden naar onze eindbestemming Playa Manuaga in Baracoa.

We cruisen zo ongeveer door Midden-Amerika, we passeren onder meer plaatsen als: Chile, Costa Rica, El Salvador, Jamaica en Paraguay, grappig!!

Voor het eerst deze vakantie moeten we echt zoeken naar onze Casa Particular. Op de coördinaten van onze routebeschrijving treffen we helaas een fabrieksterrein aan. Als we op zoek gaan in het dorpje Managua, moeten we het 3 verschillende personen vragen, totdat we aangesproken worden door een mannetje die ons contactpersoon blijkt te zijn. Hij rijdt met ons mee naar het huisje.

Bij aankomst zijn we een beetje moe en teleurgesteld. Het huisje heeft geen privé-strand (zoals beloofd), er bivakkeren diverse lawaaierige vakantie vierende Cubanen in zelf gebouwde tentjes op het strand. De gastheer Carlos, doet er echter alles aan om het ons naar de zin te maken. Na een overheerlijke maaltijd en een frisse duik zijn we weer een beetje bijgekomen van de lange reis.

Ons humeur is opgeknapt en we genieten van de zonsondergang boven de zee en ons welverdiende biertje en mojito.

Advertentie