We nemen afscheid van China en Jose-Luis, van kitten Gato en stappen in de auto voor onze volgende bestemming Playa Larga.

Dit is een klein dorpje aan de Varkensbaai, waar in 1961 flink gevochten is door de Amerikanen en het leger van Fidel en Che.

Het strand van de Varkensbaai schijnt ongekend mooi te zijn met diverse riffen direct aan de kust. We hopen dat we er kunnen duiken of snorkelen.

Eerst moeten we een paar honderd kilometer rijden, waarvan gelukkig het merendeel over de snelweg. De tocht verloopt soepel en we zijn al snel weer vlakbij Havana, waar we onze eerste koffiestop houden. De koffie in Cuba is heerlijk. We slaan wat koekjes in voor onderweg. Snoep of chocoladerepen kennen ze hier niet, maar koekjes als snack voor tijdens het rijden is een prima alternatief.

We rijden verder richting de rondweg om Havana om op de A1 te komen, de grootste snelweg van Cuba.

Verkeersborden zijn een dingetje in Cuba. Als ze er staan, zijn ze of niet leesbaar, of de richtingspijl is afgeplakt, of er staan alleen maar onbekende plaatsen op, die niet op de kaart staan. Ook staan ze niet altijd voor de kruising, ook wel eens pas erna. Dan ga je op de gok maar af en zie je daarna of je goed zit.

Even de 3G aanzetten voor Google Maps hoef je niet te proberen. Alleen in het centrum van Havana is wat bereik, verder niet.

Het gaat dus ook redelijk mis. We dwalen rond Havana, geen idee waar we rijden, totdat we een Cubaan de weg vragen en hij ons is snel Spaans de correcte route wijst. We verstaan ongeveer 3 woorden van zijn hele verhaal. PJ verstaat eerst links, ik het meer en PJ tot slot rechts. Dat blijkt voldoende.

We rijden terug. Gaan linksaf, passeren een meer en gaan vervolgens rechts. Tot onze grote verbazing rijden we op een weg waar we ruim anderhalf uur eerder ook al gereden hadden.

We weten nu wel waar we zitten op de kaart, dus we nemen 1 afslag verder dan de vorige keer en we zitten direct op de A1…

Opgelucht vervolgen we onze reis. We drinken nog weer even wat bij een wegrestaurant en rijden in 1 ruk door naar ons Casa Particular voor de komende 2 nachten.

Het huis ligt direct aan het strand. We worden hartelijk ontvangen met een cocktail.  Nadat we uitgepakt zijn nemen we een frisse duik. Het water is niet zo mooi azuurblauw als 2 dagen eerder, maar de watertemperatuur is heerlijk. Na het zwemmen gaan we op zoek naar een restaurantje waar we de lokale keuken proberen. Vis, kip, rundvlees, met rijst en verse groenten. Prima!

Na een uur begint alles te jeuken. Een enorme muggenplaag teistert ons. We worden werkelijk opgevreten. We zitten vlakbij een moeras, maar hebben de hele middag geen mug gezien. Nu het begint te schemeren komen ze tevoorschijn.

We betalen en lopen zo snel mogelijk terug naar ons huisje we meppen de muggen van onze kamer, smeren ons in met Azaron en gaan naar bed. Lesje geleerd voor de rest van de vakantie. Nooit zonder Azaron op pad 😉

Advertentie