Na een overheerlijk ontbijt klaargemaakt door onze gastvrouw China gaan we vandaag de omgeving verkennen.

We bezoeken twee grotten, waarvan 1, de eerste een ondergrondse rivier heeft waarover we met een bootje gaan varen.

We worden bij aankomst begroet door een zingende Cubaan met gitaar en lopen zonder enige vorm van controle de grot in. Het is indrukwekkend groot en hoog, en af en toe moeten we behoorlijk bukken, zelfs Siem!!

Bij een soort van steigertje kunnen we in de boot stappen. Siem merkt op dat het net Pirates of the Carribean is, het lijkt er echt op. De attractie zou zeker niet misstaan in een Disney pretpark, zij het, dat het hier gewoon in het echt is.

Het vaartochtje is van korte duur, helaas. We varen dwars door de berg heen en worden afgezet in een Jungle-achtige omgeving. We zien hoe een man het suikerwater uit de suikerriet-stengels perst, waar vervolgens rum van gemaakt wordt.

We lopen naar de auto en rijden naar de volgende grot. We zijn de enige auto op de parkeerplaats. De omgeving is super mooi, maar de grot zelf stelt niet zoveel voor.

Aan het einde van het wandelpad door de grot zijn twee Cubanen zo leuk om door een gat bij de grond wat bladeren te laten ritselen. Moeders slaakt een gilletje, want die denkt dat er een ratelslang kruipt… alle mannen lachen… (incl. de Cubanen)

Ze geven ons nog een showtje met trommelmuziek, messen en staven met vuur. Na afloop worden we met paard en wagen teruggebracht naar de parkeerplaats. De gieren in de lucht zwaaien ons gedag.

We rijden terug naar de Finca van China & Jose-Luis. We willen een wandeling maken richting de bergen, en hebben gezien dat er een wandelpad dwars over het erf loopt. Wandelschoenen hebben we niet bij ons, maar we wagen de gok.

Na 500 meter veranderd het wandelpad in een modderpad, maar we vinden een alternatieve route. De route loopt langs een verdwaalde koe, enkele varkens en paarden, wat geiten, dwars over de landerijen van een lokale boer. We lopen tot we niet verder kunnen. Het pad houd op en er zit niets anders op dan teruggaan.

We vinden een alternatieve route, maar Luuk en ik houden het voor gezien als ook deze route in een modderpad eindigt. PJ en Siem lopen nog even door, terwijl Luuk en ik teruggaan naar de boerderij.

Terwijl wij heerlijk dommelen in de schommelstoelen in de schaduw van de veranda, komen na ca. 1 uur een nat bezweette Siem en PJ aanlopen. Helaas hebben ze de bergen niet bereikt, maar het was wel een mooie tocht geweest.

PJ spreekt een beetje Spaans en vraagt Jose-Luis of er ook zwemwater in de buurt is. Als hij antwoord dat hij een meer op zijn erf heeft, waar zij zelf ook regelmatig zwemmen trekken de mannen de zwembroek aan. We volgen hem naar het water, langs de bananenplantages en de koffieplanten, langs een kalfje die vastgeknoopt zit aan een boom en een enorm varken in een modderpoel, we kijken onze ogen uit.

Het meertje is best groot en de heren koelen heerlijk af. Mama blaast de vaan huis meegenomen opblaaskrokodil van Siem op, en de jongens hebben pret voor 10!

Als PJ en ik terug gaan naar ons huisje willen de jongens niet mee. Terwijl wij op de veranda wachten zien we een enorme onweersbui aankomen. De jongens rennen ons tegemoet en zijn net op tijd.

Wanneer de tropische bui uitbarst trekken we ons terug voor een verfrissende douche. Gastvrouw China heeft vis voor ons gekookt en we zijn uitgenodigd om bij hen onder de veranda te komen eten. Een feestmaal met heerlijke bakbananen, zoete aardappels, rijst en bonen, een overheerlijke salade en uiteraard de verse vis. De lekkerste die we ooit gegeten hebben.

Als toetje geeft onze gastheer nog een demonstratie sigaren rollen. Hij steekt na afloop een dikke sigaar op en we mogen allemaal even proberen. Luuk neemt zijn eerste hijs aan een echte Cubaanse sigaar en PJ is best onder de indruk: het eerste souvenir is gekocht. Deze avond moeten we thuis onder het genot van een Cubaanse koffie en een goede Mojito maar eens dunnetjes overdoen.

Advertentie