Oh, wat was het een koude nacht. Als de wekker gaat hebben we door de kou nog niet zo’n zin om er uit te komen. Maar er schijnt ook al een mager zonnetje, dus we trekken toch de korte broek maar aan. Het is vier kilometer rijden naar het startpunt van de wandeling De Preikestolen op. 

De Preikestolen is een 800 meter hoge rechte wand die uitsteekt uit het Lysefjord met daarboven een soort platform. Je kunt hier met een wandeltocht van zo’n 4km (enkele reis) naar toe lopen. 

Het is een flinke klim over voornamelijk een met rotsen gemaakte trap. Het laatste deel loopt over grotere rotsformaties, langs de bergwanden, bijzonder mooie en best zware tocht.

Het uitzicht is heel bijzonder. We zijn blij dat we vroeg zijn gegaan, want het is er nog redelijk rustig. We rusten lekker uit, maken foto’s en kunnen het niet nalaten om even over de rand te kijken. Best een gat… 800 meter….

Als we teruglopen passeren we massa’s met mensen die in een colonne bergop lopen. Wist niet dat zo’n bergpad zo druk kon zijn.

Als we op de parkeerplaats terug komen is deze helemaal vol. Er staan minstens een stuk of 12 touringcars, misschien we honderd campers en heel veel auto’s. 

We drinken een kop koffie, nemen een ijsje en als we weer weg rijden is het nog geen 12 uur. Da’s een raar idee zo’n indrukwekkende tocht gemaakt, een bestemming waar je de hele vakantie al naar uit kijkt, en dan zit je voor de middag als weer in de camper, omdat je de tocht al achter de rug hebt.

We rijden een kilometer of 80, halen onderweg wat boodschappen en parkeren de camper op de volgende camping. 

Het is waarschijnlijk onze laatste nacht op een camping, morgen slapen we lekker uit en rijden rustig naar Kristiansand, waar we overmorgen de boot terug naar Denemarken hebben.

Op de camping wil een ‘brutaal’ Nederlands meisje van een jaar of 9 spelen met de jongens. Tot onze schik weet ze het voor elkaar te krijgen dat ze de jongens van hun telefoons af krijgt (ondanks dat ze eindelijk goede wifi hebben). Met z’n vieren, ze heeft nog een broertje van 7, gaan ze voetballen en wat spelen in de speeltuin, tot de jongens er genoeg van hebben. Ze voelen zich echt te oud en vluchten de camper in.

Als we gaan bbq-en moeten ze weer naar buiten. De Nederlandse kinderen komen nog een aantal keer langsfietsen, maar Luuk en Siem hebben geen zin meer om met ze te spelen. 

Advertentie