Het nationaal park waar we naartoe willen ligt op maar 200km van Hamar. We doen het rustig aan. PJ wil eerst een rondje hardlopen en ik fiets met hem mee, want we willen beiden het Vikingsschip zien, de ijsbaan van de winterspelen van 1994.Daarna willen we nog even met z’n allen zwemmen. We hebben gisteren tijdens de wandeling naar het centrum een cool strandje gezien met een hoge duikplank, een skatebaan, een openbaar buitengym en een eilandje waar je naar toe kan zwemmen. Een soort Muscle beach, maar dan anders. 

We rijden er heen. Kleden ons om in de camper (ideaal!!) en nemen een duik. Een voor een moeten de mannen laten zien hoe stoer ze zijn door van de hoge duikplank af te springen. De een heeft iets meer lef dan de andere, maar ze durven het uiteindelijk alledrie. 

Lekker afgekoelt stappen we in de camper voor ons ritje naar de volgende bestemming. Via Lillehammer rijden we de bergen in.

In Lillehammer maken we uiteraard even een tussenstop om de skischans te bewonderen. Als we Lillehammer verlaten rijden we de bewoonde wereld uit. Het verkeer wordt rustiger en de natuur mooier. We rijden tussen de bergen door, langs een riviertje. De natuur is prachtig. Ik heb een camperplaats uitgezocht bij een hotel in het plaatsje Horvingen. Bovenop een berg, in het nationaal park Rondane (Ronde Bergen). We verlaten de snelweg (is nog maar een tweebaansweg), en rijden direct de berg op. De ene na de andere haarspeldbocht, de Alpe d’Huez is er niets bij. 

Als we boven de boomgrens komen, zien we het dorpje liggen. Prachtige houten huisjes met mossedum daken, precies zoals we het ons hadden voorgesteld.

De camperplaats is prachtig, het uitzicht nog mooier. 

Het is pas drie uur, dus we eten even wat en trekken onze wandelschoenen aan. Er lopen diverse wandelpaden langs het hotel, we kiezen voor vanmiddag een korte route van 2km (enkele reis) naar de top van het dichtstbijzijnste bergje. 

Een aardig klimmetje, pittiger dan we verwacht hadden. Op de top hebben we een prachtig uitzicht op de bergen om ons heen. We zien de eerste sneeuw, wat een rare gewaarwording is, omdat we in onze mouwloze t-shirts en korte broeken lopen vanwege de hitte. 

Terug bij de camper hebben we onze borrel wel verdiend. We eten wat en we blijven zo lang als het aangenaam is buiten zitten. De zon is nog aardig warm, ook al is het al tien uur s’avonds.

Advertentie