Als we om een uur of zeven wakker worden hebben we onze jetlag weer weggeslapen. We staan op, gaan lekker uitgebreid ontbijten, onze lichamen zijn duidelijk toe aan een beetje regelmaat. Direct na het ontbijt haasten de jongens zich naar het zwembad. Ik heb dit hotel uitgezocht vanwege de goede ligging uiteraard, maar ook om het mooie zwembad. 
Als wij alles op orde hebben en de jongens uitgezwommen zijn stappen we in de auto naar Kennedy Space Center. Het is zo’n twintig minuutjes rijden en dit geeft ons mooi de mogelijkheid de omgeving te bekijken, het was gisteravond toen we aankwamen tenslotte al donker.

We ontdekken een aantal gigantische cruiseschepen in de haven, dat we gisteren over een aantal heel bijzondere hoge bruggen zijn gereden (niet opgevallen), en de natuur, duidelijk weer zo anders dan andere delen van de USA die we eerder bekeken hebben.

Als we bij Kennedy Space Center aankomen is het nog rustig op de parkeerplaats. Tickets hebben we al, dus we kunnen direct doorlopen.

Als eerste maken we de bustour langs de lanceerplatforms naar het Apollo Saturn V museum gebouw. Het Space Center is gelegen in een natuurgebied, en we zijn de eerste bocht net om als de chauffeur ons wijst op een alligator. Het is een indrukwekkende tour langs het hoogste eenverdiepings-gebouw van de wereld en de verschillende lanceerplatforms. De tour eindigt bij een museum waar een remake van de Apollo 11 aan het plafond hangt. Op ware grote!!! 

Als we weer bij het Kennedy Space Center zijn gaan we op zoek naar de spaceshuttle. Siem heeft ontdekt dat hier een echte gebruikte spaceshuttle is, dus hij wil hem direct zien. Na een tweetal bijzondere films waarin uitleg gegeven wordt over de geschiedenis van de spaceshuttle gaat er een doek omhoog en staan we recht tegenover de Atlantis. Wederom een kippenvelmomentje, zelfs voor de niet techneuten onder ons. De echte spaceshuttle hangt aan het plafond, we kunnen hem bijna aanraken, we kunnen de tegeltjes tellen… Hiermee is de mens talloze keren de ruimte in geweest. Naar de maan, en weer terug… Wat een knap staaltje techniek. 

Als we het gebouw uitlopen krijgen we trek. We gaan even zitten, eten een ijsje en beginnen in te kakken. Toch nog iets van een jetlag?

We besluiten het park te verlaten en gaan richting hotel. We halen eerst even wat boodschapjes en onderweg besluiten we nadat we de boodschappen in het hotel hebben gedropt, om nog even naar de zee te rijden in het naburige Cocoa Beach.

We drinken wat bij een drukke strandtent met live band. Shoppen nog even wat t-shirts en gaan vervolgens op de pier een hapje eten. Geweldig dagje weer. 

Als we terug zijn in het hotel, duiken de jongens direct het zwembad weer in. Ze willen tot 22.00 uur zwemmen, want dan gaat het zwembad dicht, maar dat halen ze niet. Om een uur of negen komen ze moe maar voldaan terug naar de hotelkamer, waar we nog een filmpje kijken, Jurrasic Park is op tv, en al kijkend in slaap vallen. 

Advertentie