Vandaag houden we weer eens een rustdag. Dat houdt in dat we, behalve een kort ritje naar de supermarkt, niet gaan rijden. We hebben slecht geslapen door de het treinverkeer van de afgelopen nacht.

Het is niet zo erg dat er een treinspoor vlak langs de camping ligt. Alle KOA-campings in Amerika liggen ofwel langs een treinspoor, een snelweg of een vliegveld. Of een combinatie van een of meer hiervan.

De vorige camping (in Barstow) lag langs de snelweg. Daar kreeg ik bij het inchecken oordopjes van de dame achter de balie!!! Gelukkig hebben we deze niet nodig gehad, we hebben daar amper wat gehoord van het verkeer.

De camping in Acton ligt langs een spoorlijn van een passagierstrein. Tenminste dat dachten we… Vannacht kwamen we er helaas achter dat er ook heel wat vrachtverkeer over het spoor langs de camping gaat. En omdat de camping in de bergen ligt, en er dus aardig wat bochten in de spoorlijn liggen, toetert de trein bij iedere bocht om te waarschuwen dat hij er aan komt. Ook ’s nachts…

Vandaag kunnen we gelukkig de hele dag lekker uitrusten bij het zwembad. De jongens hebben weer wat Amerikaanse vriendjes gemaakt, waarmee ze een bijzonder soort verstoppertje spelen en het is zelfs wat drukker op de camping geworden, waardoor er vanavond een outdoor bioscoop is.

Bij het laatste kampvuur van de vakantie moeten de speren die de jongens op een van de eerste dagen hebben gemaakt en die we al de hele vakantie van camping naar camping meezeulen ook op het vuur. Terwijl het vuur brand, praten we over alle avonturen die we deze vakantie hebben beleefd en de mensen die we hebben ontmoet. We komen samen tot de conclusie dat het weer een vakantie is om nooit te vergeten.

Advertentie