Na een gebroken nacht, de camping ligt tussen de Interstates, een druk treinspoor en een vliegveld… staan we vroeg op. Om het verkeer bij de spoorwegovergang te waarschuwen claxoneren de treinen minstens drie keer. Dat hadden we overdag niet opgemerkt, maar dat bleef helaas tijdens de nacht niet onopgemerkt. Een paar nachten geleden klaagden we nog over het lawaai van de krekels, nu verlangden we echt weer terug naar deze krekels.

Gelukkig hebben we vandaag een actieve dag zodat we vanavond hopelijk te moe zijn om wakker te liggen van de treinen. We rijden naar Palo Duro Canyon, een half uurtje buiten de stad. Onderweg twijfelen of het wel klopt, de omgeving is platter dan plat, hoe kan hier nou een canyon zijn.

Net voor we het park inrijden zien we al de beginselen van de canyon. We hebben zin in een flinke wandeltocht, dus na een kort bezoek aan het bezoekerscentrum besluiten we de 6 mijl tocht naar de Ligthouse te lopen. Prachtig!!! Helaas blijkt dat bij het einde van de trail de Lighthouse (groot vuurtoren-achtige rots) niet zichtbaar is. Er gaat nog wel een pad omhoog en op handen en voeten en zelfs met behulp van een touw klimmen we omhoog tot aan de voet van de rots.

Met een voldaan gevoel lopen we dezelfde weg terug. De eerste wandeltocht zit in de benen! Dat er nog maar vele mogen volgen.

Op de terugweg stoppen we bij Bill’s Backyard Classics. Een automuseum met maarliefst 150 oude Amerikaanse classics. De privé verzameling van meneer Bill. Alle auto’s in perfecte staat! We moeten nog maar even sparen voor we zijn collectie kunnen evenaren.

Op de camping spoelen we de stof en het zweet van ons af in het zwembad. En om een uur of vijf pakken we de auto om een steak en ribs te gaan eten bij The Big Texan.
Super commercieel, maar zo leuk!!! Een mega vreetschuur, geheel in Texas style.

Met volle buiken gaan we nog even downtown Amarillo in. Helaas valt dat, behoudens 6th Street een beetje tegen. 6th Street ligt aan de oude Route 66 en barste nog van de oude bars en cafe’s. We drinken nog wat bij de Golden Light Café. Een bar uit 1946 met nog origineel interieur. Daarna rijden we moe maar voldaan terug naar de camping. En nu maar hopen dat er vannacht wat minder treinen rijden…

Advertentie