We hebben twee heerlijke relax dagen gehad bij Zan’s Creekgroud Campsite. Lekker primitief kamperen bij de Shoal Creek. Eigenaar Mike en zijn Mexicaans/Amerikaanse medewerker Enrique (ofwel Henry, ofwel Heinrich), ofwel Tandloos, zoals de jongens hem noemden, kwamen regelmatig even bij die rare Nederlanders kijken die 2 nachten (?!?) op hun camping wilden kamperen. Alleen maar om te informeren of alles nog ok was. We kregen binnenbanden om stroomafwaarts van het riviertje af te drijven, een frisbee en nog een ander spel om mee te spelen.
De heren zijn super behulpzaam en altijd in voor een praatje en Mike toont zich als een ware dokter als Luuk zich bezeerd aan de rotsen in het riviertje. Ze vertellen graag over hun tijd in Europa en met een wijntje erbij wordt het erg gezellig. De vrouw van Mike (ik denk dat het zijn vrouw is, maar ik weet het niet zeker) komt met een schildpad aanlopen die ze net daarvoor heeft gevonden, het schijnt dat die er volop ‘in het wild’ leven. De jongens noemen hem Harry en voeren hem direct wat wortels in de hoop dat hij uit zijn schild kruipt.
Helaas laat Harry zich niet zien en als we de volgende morgen willen inpakken heeft Harry de benen genomen en de wortels laten liggen. Ondankbaar kreng…
We nemen afscheid van Mike en Henry en rijden naar Oklahoma City.