Vandaag gaat het avontuur eindelijk beginnen. We zijn al vroeg wakker. Na het ontbijt checken we uit en stappen we in de auto. We voeren Springfield in de navigatie in, maar we weten niet of we dat gaan halen.

We rijden naar het beginpunt van de Route 66. We weten nu waar het ligt… Gewapend met twee reisgidsen in de hand, de navigatie aan, gaan we op zoek naar de juiste route. Na een stuk of wat mijl komen we erachter dat we met wen gerust hart de bruine borden kunnen volgen, deze geven de route prima aan.

Zodra we Chicago en haar buitensteden verlaten komen we langs de eerste Walmart. De free WiFi herkent ons nog van twee jaar geleden en wij gaan boodschappen inslaan. Een tent, luchtbedden, slaapzakken, eenpits gasstel, plastic bordjes en bekers, bestek, 2 pannen en een zaklantaarn. Daar moeten we het mee doen de komende weken. Uiteraard nog wat boodschappen en dan maar kijken of het allemaal in de auto past.

Als we alles ingepakt hebben (het past!!!) vervolgen we onze route. Het landschap is niet heel spectaculair, maar de oude houten huizen, de grote pick-ups geven ons wel het gevoel echt in Amerika te zijn. De jongens liggen in een deuk op de achterbank, ze zijn filmpjes van Jochem Mijyer aan het kijken. Als we in een grappig oud dorpje stoppen vragen ze zich af of we er al zijn (het is pas 13.00 uur). Het plaatsje heet Gardner en het lijkt het eerste plaatsje te zijn waar ze hun best doen om een min of meer toeristische trekpleister te worden. We maken wat foto’s en worden uiteindelijk toegezwaaid door een ouder stel dat net aan komt rijden. Tom en Karen hebben een kleine oude werkplaats (de mancave van Tom) omgetoverd in een soort van Coca Cola museum gecombineerd met allerlei andere verzamelingen. We moeten op de foto voor hun Facebook pagina en krijgen allerlei tips wat we langs de route absoluut moeten bezoeken. Na een dikke knuffel van Karen nemen we afscheid en lopen we naar het lokale café om wat te drinken.

We gaan aan de bar zitten en bestellen wat cola en sprites. Als we willen gaan zegt de dame achter de bar dat de drankjes ‘on the house’ zijn. Iedere poging van ons om toch te willen betalen wordt geweigerd, dus we accepteren de gratis drankjes hartelijk. Ongelooflijk wat een vriendelijkheid in Gardner.

We rijden door naar Pontiac. Dat wordt de eindbestemming voor vandaag. Een grappig stadje waar we de lokale musea bezoeken. Ondanks de nieuwe kampeerspullen checken we in het Best Western hotel in. We zijn door diverse mensen gewaarschuwd voor thunderstorms, en daar hebben we geen zin in. De jongens duiken direct het zwembad in en wij checken onze e-mails. Straks nog even naar Main Street Pontiac voor een hapje eten en dan zitten onze eerste kilometers Route 66 er op.

Advertentie