Vanmorgen werden we wakker van de regen op onze camper. Tijd om verder te trekken. Dat waren we toch al van plan, het slechte weer motiveert ons alleen maar meer om weer te gaan ‘Wandering’.
Het is de bedoeling om te rijden tot aan Spokane om daar vervolgens een nachtje door te brengen op een luxe KOA camping. De dag erna nog een keer dezelfde afstand naar Glacier National Park.
We zijn vroeg wakker en om 08.00 uur al op pad. De eerste honderd mijl rijden we door een sprookjesachtig Mount Rainier National Park. De berg zien we niet door de laaghangende bewolking, maar desondanks is de natuur prachtig. Harry Potter en Lord of the Rings zijn er niets bij. Daarna echter, verandert het landschap in een eentonig landschap met graanvelden zo ver als het oog kan rijken. Wel bijzonder, maar na een half uurtje heb je dat ook wel weer gezien. We houden nog even een stop bij een Petrified Forest, met versteende bomen van 15,5 miljoen jaar oud. Best wel indrukwekkend. Als we rond 13.00 uur in Spokane aankomen zitten we te twijfelen… Rijden we hier naar een camping, of rijden we door tot bij Glacier NP en dan hoeven we de dag erna niet meer op pad.
We laten de jongens beslissen, en die kiezen unaniem voor doorrijden. Heel ongelukkig zijn we niet met deze beslissing. We reserveren telefonisch de laatste plaats op een camping en gaan weer op pad. We verlaten de staat Washington en rijden de grens van Idaho over. Het landschap verandert direct naar groene bossen en lieflijke dorpjes aan de voet van een prachtig meer. Binnen een uur bereiken we de grens met Montana. Aan het landschap verandert (nog) niet zoveel, tot dat we de snelweg verlaten.
De Zwitserse Alpen zijn er niets bij. Het is hier minstens even groen, alleen veel uitgestrekter. Zo rijden we door oeroude bossen, zo rijden we langs kale rotsformaties. Door het plaatsje Paradise, met haar 6 straten: First Street, Second Street… je raad het wel, tot en met Sixt Street. Oh nee, toch zeven straten. Ik vergeet Paradise Gulch. Wat een bijzonder plekje.
Om 18.30 uur arriveren we op onze camping, alwaar we ons binnen een half uurtje geïnstalleerd hebben. Ik maak een salade, terwijl PJ het kampvuur aanmaakt en de BBQ aansteekt. Vanavond staat er steak op het menu, met marshmallows boven het kampvuur toe. Het gaat er in als koek. We zitten nog even heerlijk na te genieten, als we op de klok kijken en het al bijna 22.00 uur is. Luuk en Siem willen naar bed. PJ is ook moe van zo’n lange dag rijden. Ruim 860 kilometer hebben we er op zitten, maar nu nemen we er eerst nog een stuk of 5, en dan gaan we naar bed.