Heel langzaamaan begint het weer te kriebelen. De eerste boodschappen zijn binnen, veel later dan voorgaande jaren. Waar het door komt? Waar moet ik beginnen, drukte op het werk, kamp van Luuk,  de schok van het neerhalen van een vliegtuig vol vakantiegangers boven de Oekraine… ik weet het niet. Misschien ben ik wel bang dat we een verkeerde keuze hebben gemaakt qua vakantiebestemming… 

Ik weet dat het te belachelijk voor woorden is om zo te denken, we zijn zo verwend dat we zulke reizen kunnen en mogen maken. Dan mag je toch niet zo denken… Het komt door Amerika. Ik ben zo verliefd geworden op dat land vorig jaar. Naar mate de vakantie nadert krijg ik gewoon heimwee.  Net zo’n gevoel als ik vroeger had, toen ik na 2 weken op de camping in Duitsland of Frankrijk de eerste kilometers huilend in de auto zat, omdat ik niet naar huis wilde omdat de vakantie zo fijn was geweest.

Nu de meeste bijzondere boodschappen gekocht zijn en de koffers van zolder zijn gehaald, komen toch de vakantiekriebels. Vanmiddag gaan we Luuk ophalen van Nawaka. Het is de komende dagen minder mooi weer, dan kan ik de laatste korte broeken wassen en dan kan het allemaal direct schoon de koffer in. Maandagavond vliegen we. Even een laatste keer de kaart van Zuid-Afrika op tafel. Een blik op wat ons staat te wachten. Jazeker, ik heb er toch wel heel veel zin in! 

De “Wandering Willemse’s op safari in donker Afrika”. Volg je onze reis weer via mijn blog?

Advertentie