Game drive

Om 4:15 uur worden we wakker als de eerste van onze groep gaat douchen. Het was een heel kort nachtje en we zijn allemaal zichtbaar moe. De week is fysiek en mentaal een zware week geweest. Een onvergetelijke ervaring.

Na een kort ontbijt van muesli met yoghurt en koffie nemen we afscheid van father Chris en vertrekken we richting Johannesburg. Het is nog donker als we Mulima uitrijden, maar toch komt de eerste bedrijvigheid al op gang. Er lopen al volop mensen langs de weg die voor dag en dauw op moeten om naar hun werk te lopen.

Als we een klein uurtje in colonne op de zandweg hebben gereden komt het busje van Marike vast te zitten bij een pothole. De groep stapt uit en gaat kijken hoe we de bus loskrijgen. Na wat mislukte pogingen met stukken karton en takken onder het wiel, wordt toch besloten om te gaan duwen. Met het rode zand en de plassen is dit geen pretje. Rallyrijder Toon stapt achter het stuur en met vereende krachten en heel veel geluk, krijgen ze het busje los uit het zand.

Toon laveert de bus langs de potholes, waarna de groep die in die bus zat, via de berm door het hoge gras (om niet nog smeriger te worden) naar de bus loopt om de reis te hervatten. In colonne krijgen we nog diverse potholes voor onze kiezen, maar we bereiken gelukkig verder probleemloos de geasfalteerde weg.

Om ong. 13:00 uur komen we aan bij African Hills Safari lodge. Een lodge in een park van 7.800 hectare, vlakbij Johannesburg. Hier verblijven we de komende nacht. Na een frisse duik (het is bewolkt en maar iets van 16 graden) in het onverwarmde zwembad en een warme douche zijn we uitgenodigd voor een high tea in het restaurant. Wat een contrast met de afgelopen dagen… heerlijke dikke boxspring bedden met kraakheldere witte lakens, dikke handdoeken… deze luxe voelt allemaal een beetje dubbel.

Om 16:00 uur maken we een game drive door het reservaat. Het reservaat bestaat uit vier oude boerderijen, opgekocht door een rijke Italiaan, die het land heet laten verwilderen en er opnieuw dieren naartoe heeft gebracht. We zien impala’s, koedoes, zebra’s, wrattenzwijnen gezinnetjes, giraffen, buffels en nog veel meer. Voor de zonsondergang brengt de ranger ons naar een open veld, waar hij een aantal picknickmanden gevuld met hapjes en drankjes tevoorschijn haalt.

We hebben allemaal net een drankje als hij gebeld wordt door een andere ranger. De neushoorns zijn gespot. Als we ze willen zien, moeten we ons boeltje pakken en er snel heenrijden. Uiteraard willen we ze zien, dus snel wordt alles weer ingepakt en we gaan weer op pad. Na een kleine zoektocht vinden we de neushoorns. Het is een moeder met haar zoon. Ze komen akelig dichtbij de truck waarin we zitten. De ranger legt uit dat de hoorn van de neushoorns uit voorzorg voor stropers iedere 3 jaar ingekort wordt. Ondanks dat het een privé park is met beveiliging, weten stropers het park toch regelmatig te vinden, wat de afgelopen jaren al meerdere dode dieren heeft opgeleverd.

Als we terugrijden naar de lodge, neemt de ranger nog een detour om te kijken of we de nijlpaarden kunnen zien. We rijden eerst door een bos, en vervolgens door een soort wetlands. Als we voor ons een aantal andere trucks zien stilstaan, weten we dat er iets te zien valt. Inderdaad, er staat een moeder nijlpaard met haar kleine jong rustig te grazen in het lange gras. Een prachtig gezicht. We proberen foto’s te maken, het is inmiddels pikdonker en proberen iets dichter bij te komen. Als we merken dat de moeder wat onrustig wordt, nemen we de benen. We rijden terug naar de lodge.

Na een heerlijk luxe diner zijn we allemaal moe. Vandaag was een ontspannen dag, morgen gaan we naar de stichting van Ricus en fietsen door Soweto. We moeten wederom vroeg op, dus kruipen snel in onze luxe bedden.